به گزارش «نماینده، به دنبال تشکیل نخستین جلسه ستاد حمایت و ساماندهی مشاغل خانگی، بررسی وضعیت رشته‌های فعلی مشاغل خانگی و معرفی برخی رشته‌های پیشنهادی در دستور کار قرار گرفت. در همین راستا آیین نامه شیوه‌های نوین تامین مالی برای حمایت از طرح‌های مشاغل خانگی از چندی قبل به تصویب رسید.

با توجه به دستور کار اولین جلسه ستاد که به بررسی رشته‌های پیشنهادی مشاغل خانگی پرداخته مقرر شده است تا از این پس سالی یکبار نشست مشاغل خانگی با حضور وزیران دستگا‌ه‌های مربوطه تشکیل شود.

اهمیت نقش مشاغل خانگی در کاهش بیکاری و افزایش فرصتهای شغلی به قدری است که قائم مقام وزیر کار از اختصاص بودجه ۴ هزار میلیارد تومانی اشتغال به کسب و کارهای خانگی خبر می‌دهد.

به گفته ابوالحسن فیروزآبادی، وزارت کار درصدد است تا با این بودجه بیشتر بر روی مشاغل خرد و خانگی متمرکز شود.

او بر لزوم توجه به گسترش مشاغل خانگی تاکید کرده و می‌افزاید: مشاغل خانگی به سرمایه و هزینه بالایی نیاز ندارند و با پرداخت وام و تسهیلات اندک می‌توان از طریق آنها ۱۵ تا ۲۰ میلیون شغل ایجاد کرد.

آنطور که فیروزآبادی گفته بودجه ۴ هزار میلیارد تومانی مصوب مجلس با توجه به هزینه‌های بالای ایجاد یک شغل، پاسخگوی تامین نیازهای بازار کار و متقاضیان اشتغال نیست از این رو بهترین گزینه برای سرمایه‌گذاری، کسب و کارهای خرد و خانگی است.

امروزه کسب و کارهای بومی و خانگی بازار محور، بهترین و موثرترین راهکار ایجاد درآمد و اشتغال شناخته می‌شود. به عقیده کارشناسان، کسب و کارهای خانگی مطمئن‌ترین راه ایجاد اشتغال پایدار و درآمدزایی با هزینه کم به شمار می‌رود.

با نگاهی گذرا به کشورهای توسعه یافته می‌توان به اهمیت این دسته از مشاغل پی برد. در این کشورها اشتغال خانگی به دلیل ریسک‌پذیری پایین، کاهش مصرف انرژی، افزایش خلاقیت و سرمایه‌گذاری کمتر، مورد اقبال و توجه قرار گرفته است.

در حال حاضر بسیاری از کشورها از جمله ایتالیا پیشگام گسترش رشته‌های مشاغل خانگی هستند به نحوی که نرخ مشاغل خانگی در این کشور بین ۲۵ تا ۴۰ درصد برآورد می‌شود؛ ایتالیا برای کاهش بیکاری در مناطق کمتر توسعه یافته خود، سیاست ایجاد و توسعه کسب و کارهای کوچک و خانگی را در پیش گرفته است.

این کشور توانسته با حمایت از تولیدات کفش و کیف چرم و اعمال تخفیفات مالیاتی برای واحدهای تولیدی خود، نرخ بیکاری را از ۲۲ درصد به ۱۲ درصد کاهش دهد.

از آن گذشته بیش از ۸۰ درصد اقتصاد تایوان با مشاغل خانگی در ارتباط است. در استرالیا نیز ۷ درصد افراد به کسب و کارهای خانگی مشغولند و سالانه بیش از ۸۰ هزار دلار فروش دارند و همه این آمارها نمونه‌های از موفقیت کشورهای جهان در حوزه کسب و کارهای خانگی است.

در ایران نیز اگرچه مشاغل خانگی از سابقه دیرینه‌ای برخوردار است اما اقدامات جدی برای توسعه مشاغل خانگی در کشور از سال ۸۹ آغاز شده است.

کسب و کار خانگی (Home business) به آن دسته کسب و کارهایی گفته می‌شود که لزوماً مشارکت همه اعضای خانواده را در بر نداشته و صرفاً یک یا چند نفر از اعضای خانواده در آن به فعالیت اقتصادی مشغول باشند.

از نظر ILO (سازمان جهانی کار) موقعیت مکانی و وجود کسب و کار در منزل معیار تلقی کردن آن به عنوان مشاغل خانگی است این در حالی است که کسب و کار خانوادگی، به کسب و کارهایی اطلاق می‌شود که فعالیت‌های اجرایی، مدیریتی و مالی آن برعهده اعضای یک یا چند خانواده باشد و تصمیمات سرنوشت ساز در مورد کسب و کار توسط آنها گرفته شود.

علاوه بر منافع مادی که به دلیل مشاغل خانگی متوجه اقتصاد خانواده می‌شود، مشاغل خانگی نقش تاثیرگذار و بسزایی در حل مشکل بیکاری دارد.

رییس دبیرخانه ستاد ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی، نرخ مشاغل خانگی در ایران را ۱۱ درصد ذکر کرده و می‌گوید: در شرایطی که بحران بیکاری بر کشور غلبه کرده، توجه به کسب و کارهای خانگی یکی از بهترین راهکارها برای پایین آوردن نرخ بیکاری است، ‌به همین منظور در راستای شناسایی ظرفیتهای بازارکار و همچنین سیاستهای اشتغال دولت، رشته‌های مشاغل خانگی مورد بازنگری قرار گرفته است.

وی همچنین از اعطای تسهیلات به مشاغل خانگی تا سقف ۱۰۰ میلیون تومان خبر داده و گفته است: این تسهیلات به افراد پشتیبان مشاغل خانگی داده می‌شود و پرداخت انفرادی وجود ندارد.

 اخیرا فهرست رشته‌های مشاغل خانگی از سوی دبیرخانه ستاد ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی منتشر شده است که بر اساس آن ۳۷۳ رشته مشاغل خانگی تحت عنوان شش فعالیت صنایع دستی، فرش دستباف، تجارت الکترونیک، امور کشاورزی، تولیدات دامی و شیلات، فعالیت‌های تولیدی و فعالیتهای فرهنگی و هنری معرفی شده است.